Reisverslag veertien; Het eind is in zicht ;(!
Blijf op de hoogte en volg Steven
03 Februari 2013 | Zambia, Chipata
Eindelijk weer een ‘normale’ week. Ik heb genoten van de twee weekjes vrij, maar had ook echt wel weer zin om iets te gaan doen. Helaas komt wel het einde steeds verder in zicht. Dit schemert ook steeds meer door in de activiteiten die wij doen. We zijn veel bezig met de verschillende eindverslagen en hebben veel gesprekken met verschillende contactpersonen over de komst van de volgende groep studenten. We willen er op deze manier voor zorgen dat de volgende verpleegkunde studenten vlot aan de gang kunnen en de lokale partners goed op de hoogte zijn van hun aandeel in de samenwerking.
Waar ik het overigens nog niet echt over heb gehad is dat we besloten hebben om de laatste 5 dagen van onze tijd in Afrika niet in Zambia door te brengen. We willen nog een paar daagjes vakantie gaan vieren aan Lake Malawi. Deze week ben ik al veel bezig geweest met het zoeken naar een goede accommodatie. Ergens wel leuk, maar dit herinnert er wel steeds aan dat het eind in zicht is.
Deze week ga ik het maar is niet over mijn schouder hebben, er zijn namelijk weinig veranderingen. Lees nu maar snel mijn verslag!
Maandag 07 januari
Vanmorgen weer vroeg wakker. Ben maar naar het Bishops Office gelopen om daar aan school te werken. Hier kwam ik echter niet echt aan toe. Ook voor iedereen hier is de vakantie afgelopen dus kwam veel mensen tegen die even een praatje wouden maken. De scholen beginnen hier overigens pas volgende week.
Eind van de morgen zouden we boodschappen gaan doen maar omdat het regende ging dit niet door en zijn anderen dit na de lunch gaan doen. Zelf had ik mooi even de tijd om lekker rustig aan school te werken. Aan het eind van de middag met Suzanne naar Chesire Home gelopen. We wouden graag met een van de Sisters praten over de komst van de volgende groep en de projecten waar zij aan kunnen werken. Helaas waren zij er niet.
Na het eten gezellig met de meiden blijven zitten. Werden allemaal goocheltrucks gedaan. Wel erg grappig om dit aan elkaar te leren.
Dinsdag 08 januari
Vanmorgen aan de slag gegaan met de eindrapporten voor deze minor. Dit heeft me tot halverwege de middag bezig gehouden. Hierna nog weer even met Suzanne naar Chesire Home gelopen. Hier troffen we nu wel een Sister en met haar hebben we een goed gesprek gehad over de projecten en over de komst van de volgende groep (specifiek voor verpleegkunde studenten). Duidelijke afspraken gemaakt over hoe zij hier aan de slag kunnen. Het was onze pech dat we deze Sister niet eerder hadden gesproken. Het bleek namelijk de ‘Sister in charge’. Zij was de hele periode dat wij er waren niet hier geweest, jammer, want zij lijkt aardig van aanpakken te weten en heeft een heel goed beeld over wat er kan en moet gebeuren.
Eind van de middag nog even lekker filmpje gekeken en wat zitten kletsen met iedereen, ook de buurkindjes kwamen nog even spelen. Leuk hoor! Na het eten ook weer gezellig nagezeten.
Woensdag 09 januari
Vanmorgen weer vroeg uit bed. Moest even wat tijd volmaken tot het 9 uur was, dus maar even met school bezig geweest bij het Health Office. Hier ook bezig geweest met het zoeken naar goede accommodatie bij Lake Malawi. Het regende deze morgen behoorlijk, dus toen ik met Fabiënne vanaf het kantoor naar huis liep, alweer klets nat geregend. Had nog net tijd om me even om te kleden om zo rond 9 uur met Suzanne richting Saint Annes te lopen. We zouden vandaag immers weer les gaan geven aan de caregivers. Aangezien er niemand was, maar weer met de coördinator gebeld en van haar hoorden we dat de caregivers hadden geklaagd vanwege het weer, en dat de les daardoor niet door ging. Ergens had ik dat al wel verwacht, maar zou toch prettiger zijn als ze dat even van te voren laten weten. Hier in Zambia is dat echter heel normaal, als het regent gaan afspraken niet door. Zouden we in Nederland is moeten doen;)!
Nu wel afwachten hoe dat de rest van de periode gaat, want het weer wordt er niet beter op. rest van de dag vooral bezig geweest met school.
Donderdag 10 januari
Vanmorgen weer vroeg wakker en lekker met school bezig geweest. Vanmiddag boodschappen gedaan. Lekker naar de supermarkt en naar de markt. Rest van de middag lekker rustig aangedaan. Aan het eind van de middag kwam Alex ook nog langs. Hij had vakantie gevierd in Livingstone en Lusaka en verblijft nu bij ons tot hij weer terug kan richting Chikowa.
Vrijdag 11 januari
Vanmorgen weer vroeg wakker en weer met school bezig geweest. Na de lunch even snel een dutje gedaan. Hierna richting Caritas gelopen. Suzanne en ik hadden hier een afspraak met father Vincent. We hebben met hem gesproken over de komst van de volgende groep studenten en hoe hij hier in staat. Erg positief gesprek. Hij ziet de toekomstige samenwerking zeer positief in en gaat er alles aan doen om er voor te zorgen dat de volgende groep studenten goed begeleid gaat worden en snel aan de slag kan. Had hier wel een goed gevoel bij.
Op de terugweg zo maar twee liften gehad. Eerst van een taxichauffeur die mij nog kende van een ritje en met een overvolle taxi langs kwam rijden. Hij stond er op dat ik instapte. Hij heeft me bij de Spar afgezet en hierna ben ik even langs het postkantoor gelopen. Toen ik vanaf hier het laatste stuk naar huis reed stopte er weer een andere auto. Dit was iemand waar ik een tijd geleden mee had staan praten en hij stond erop dat ik mee reed. Nou prima, mooi makkelijk.
Toen we thuis waren nog even langs father Japhet gelopen. Helaas had hij nog geen nieuws over de bijdrage die hij kan leveren voor het kopieerwerk…
Zaterdag 12 januari
Dag 111. Vanmorgen weer vroeg wakker en even wezen internetten. Rond 08:45 met Corinne en Jotte richting Chris Piet (de schilder) gelopen. Dit was een wandeling van ongeveer een uur door een prachtige omgeving. Na ongeveer 15 minuten liepen we de bewoonde wereld uit en liepen we echt in een Afrikaans landbouw gebied, midden tussen de bergen. Heel gaaf. Veel mensen hard aan het werk, hier en daar een huisje, echt schitterend.
Eenmaal aangekomen even zitten praten met Chris. Ook Evans en zijn vrouw zaten hier bij, erg gezellig. Hierna zijn we een berwandeling gaan maken met Chris en Evans. Zij hebben ons meegenomen richting de grens met Malawi. Dit was wel apart, de grens was namelijk aangegeven met een lange rij bomen. Moet je ook maar net weten. Na deze schitterende wandeling nog weer even bij Chris thuis zitten praten. We hebben het uitgebreid gehad over de school die zij runnen. Ook hebben wij een rondleiding gehad door het nieuw gebouwde schoolgebouw, waar nog wat afrondend werk aan gedaan moet worden. Erg apart om te horen dat er hier bijna 200 kinderen naar school gaan.
Op de terugweg werden we vergezeld door Evans. Eenmaal thuis moesten we even buiten wachten, want iedereen was naar het dorp. Gelukkig duurde dit niet zo lang, Else en Joe waren al snel terug. En wat ook erg lekker was, Else had een hamburger voor me meegenomen. Helaas kon ik hier niet heel lang van genieten want toen de rest van de mensen thuis kwam en zij naar de kamers liepen, kwamen zij er achter dat er was ingebroeken. Alle deuren die zij op slot hadden gedaan stonden open en er hing een stok en een stuk ijzerdraad (gevormd tot vishengel) door het raam. In een tijd van 20-40 minuten dat er niemand was is er dus ingebroken.
Er bleek aardig wat weg te zijn. Een paar telefoons, geld, mp3 speler, zaklamp en een externe harde schijf. Helaas was een van deze telefoons en de externe harde schijf van mij. Vreemd genoeg hadden de ‘daders’ hun eigen telefoonoplader en een bos met sleutels in de kamer laten liggen. Dit betekende een hoop geregel. Er zijn een aantal van ons richting politie gegaan, die later op de middag ook meteen langs kwamen om te kijken. Zelf meteen even richting internet gelopen om mijn sim kaart te blokkeren. Wat een ellende…..
In de avond toch maar even uit eten gegaan, na alles goed op slot gedaan te hebben. heerlijk Nshima met kip gegeten. Eenmaal weer thuis lekker op bed gaan liggen om wat uit te rusten. Het plan was namelijk om nog naar East Point te gaan. ‘Helaas’ begon het tegen de tijd dat we zouden gaan hard te regen en zijn we uiteindelijk maar niet gegaan. Toen dus ook maar heerlijk verder gegaan met op bed liggen.
Zondag 13 januari
Deze morgen veel met school bezig geweest. Na de lunch met Suzanne richting busstation gelopen om een buskaartje te halen voor morgen. We gaan namelijk richting Katete om een dag met een Nederlandse arts mee te lopen die in het Saint Francis ziekenhuis werkt. We moeten de bus van 5 uur hebben. hiervoor dus al om half 4 opstaan omdat we een half uur voor vertrek aanwezig moeten zijn. via het postkantoor weer naar huis gelopen en de rest van de middag weinig gedaan. Na het eten nog even met een paar van de meiden het spel Ben ik…. Napoleon gedaan. erg leuk. Hierna lakker gaan slapen.
En nu verder
We zijn nu bijna aan het eind van onze tijd in Chipata. Nog maar 5 dagen. Zaterdag gaan we weg. Wat een vreemd idee om hier weg te moeten. Het voelt hier nu zo als thuis. Echt een heel vreemd idee dat de komende dagen alles wat gedaan word voor de laatste keer zal zijn…. Het voelt echter heel onrealistisch dat ik over een week niet meer in Chipata zal zijn, kan me hier nog niet echt wat bij voorstellen. Maar goed, ik ga in ieder geval nog volop genieten van deze dagen!
Liefs vanuit het warme Chipata,
Steven
Waar ik het overigens nog niet echt over heb gehad is dat we besloten hebben om de laatste 5 dagen van onze tijd in Afrika niet in Zambia door te brengen. We willen nog een paar daagjes vakantie gaan vieren aan Lake Malawi. Deze week ben ik al veel bezig geweest met het zoeken naar een goede accommodatie. Ergens wel leuk, maar dit herinnert er wel steeds aan dat het eind in zicht is.
Deze week ga ik het maar is niet over mijn schouder hebben, er zijn namelijk weinig veranderingen. Lees nu maar snel mijn verslag!
Maandag 07 januari
Vanmorgen weer vroeg wakker. Ben maar naar het Bishops Office gelopen om daar aan school te werken. Hier kwam ik echter niet echt aan toe. Ook voor iedereen hier is de vakantie afgelopen dus kwam veel mensen tegen die even een praatje wouden maken. De scholen beginnen hier overigens pas volgende week.
Eind van de morgen zouden we boodschappen gaan doen maar omdat het regende ging dit niet door en zijn anderen dit na de lunch gaan doen. Zelf had ik mooi even de tijd om lekker rustig aan school te werken. Aan het eind van de middag met Suzanne naar Chesire Home gelopen. We wouden graag met een van de Sisters praten over de komst van de volgende groep en de projecten waar zij aan kunnen werken. Helaas waren zij er niet.
Na het eten gezellig met de meiden blijven zitten. Werden allemaal goocheltrucks gedaan. Wel erg grappig om dit aan elkaar te leren.
Dinsdag 08 januari
Vanmorgen aan de slag gegaan met de eindrapporten voor deze minor. Dit heeft me tot halverwege de middag bezig gehouden. Hierna nog weer even met Suzanne naar Chesire Home gelopen. Hier troffen we nu wel een Sister en met haar hebben we een goed gesprek gehad over de projecten en over de komst van de volgende groep (specifiek voor verpleegkunde studenten). Duidelijke afspraken gemaakt over hoe zij hier aan de slag kunnen. Het was onze pech dat we deze Sister niet eerder hadden gesproken. Het bleek namelijk de ‘Sister in charge’. Zij was de hele periode dat wij er waren niet hier geweest, jammer, want zij lijkt aardig van aanpakken te weten en heeft een heel goed beeld over wat er kan en moet gebeuren.
Eind van de middag nog even lekker filmpje gekeken en wat zitten kletsen met iedereen, ook de buurkindjes kwamen nog even spelen. Leuk hoor! Na het eten ook weer gezellig nagezeten.
Woensdag 09 januari
Vanmorgen weer vroeg uit bed. Moest even wat tijd volmaken tot het 9 uur was, dus maar even met school bezig geweest bij het Health Office. Hier ook bezig geweest met het zoeken naar goede accommodatie bij Lake Malawi. Het regende deze morgen behoorlijk, dus toen ik met Fabiënne vanaf het kantoor naar huis liep, alweer klets nat geregend. Had nog net tijd om me even om te kleden om zo rond 9 uur met Suzanne richting Saint Annes te lopen. We zouden vandaag immers weer les gaan geven aan de caregivers. Aangezien er niemand was, maar weer met de coördinator gebeld en van haar hoorden we dat de caregivers hadden geklaagd vanwege het weer, en dat de les daardoor niet door ging. Ergens had ik dat al wel verwacht, maar zou toch prettiger zijn als ze dat even van te voren laten weten. Hier in Zambia is dat echter heel normaal, als het regent gaan afspraken niet door. Zouden we in Nederland is moeten doen;)!
Nu wel afwachten hoe dat de rest van de periode gaat, want het weer wordt er niet beter op. rest van de dag vooral bezig geweest met school.
Donderdag 10 januari
Vanmorgen weer vroeg wakker en lekker met school bezig geweest. Vanmiddag boodschappen gedaan. Lekker naar de supermarkt en naar de markt. Rest van de middag lekker rustig aangedaan. Aan het eind van de middag kwam Alex ook nog langs. Hij had vakantie gevierd in Livingstone en Lusaka en verblijft nu bij ons tot hij weer terug kan richting Chikowa.
Vrijdag 11 januari
Vanmorgen weer vroeg wakker en weer met school bezig geweest. Na de lunch even snel een dutje gedaan. Hierna richting Caritas gelopen. Suzanne en ik hadden hier een afspraak met father Vincent. We hebben met hem gesproken over de komst van de volgende groep studenten en hoe hij hier in staat. Erg positief gesprek. Hij ziet de toekomstige samenwerking zeer positief in en gaat er alles aan doen om er voor te zorgen dat de volgende groep studenten goed begeleid gaat worden en snel aan de slag kan. Had hier wel een goed gevoel bij.
Op de terugweg zo maar twee liften gehad. Eerst van een taxichauffeur die mij nog kende van een ritje en met een overvolle taxi langs kwam rijden. Hij stond er op dat ik instapte. Hij heeft me bij de Spar afgezet en hierna ben ik even langs het postkantoor gelopen. Toen ik vanaf hier het laatste stuk naar huis reed stopte er weer een andere auto. Dit was iemand waar ik een tijd geleden mee had staan praten en hij stond erop dat ik mee reed. Nou prima, mooi makkelijk.
Toen we thuis waren nog even langs father Japhet gelopen. Helaas had hij nog geen nieuws over de bijdrage die hij kan leveren voor het kopieerwerk…
Zaterdag 12 januari
Dag 111. Vanmorgen weer vroeg wakker en even wezen internetten. Rond 08:45 met Corinne en Jotte richting Chris Piet (de schilder) gelopen. Dit was een wandeling van ongeveer een uur door een prachtige omgeving. Na ongeveer 15 minuten liepen we de bewoonde wereld uit en liepen we echt in een Afrikaans landbouw gebied, midden tussen de bergen. Heel gaaf. Veel mensen hard aan het werk, hier en daar een huisje, echt schitterend.
Eenmaal aangekomen even zitten praten met Chris. Ook Evans en zijn vrouw zaten hier bij, erg gezellig. Hierna zijn we een berwandeling gaan maken met Chris en Evans. Zij hebben ons meegenomen richting de grens met Malawi. Dit was wel apart, de grens was namelijk aangegeven met een lange rij bomen. Moet je ook maar net weten. Na deze schitterende wandeling nog weer even bij Chris thuis zitten praten. We hebben het uitgebreid gehad over de school die zij runnen. Ook hebben wij een rondleiding gehad door het nieuw gebouwde schoolgebouw, waar nog wat afrondend werk aan gedaan moet worden. Erg apart om te horen dat er hier bijna 200 kinderen naar school gaan.
Op de terugweg werden we vergezeld door Evans. Eenmaal thuis moesten we even buiten wachten, want iedereen was naar het dorp. Gelukkig duurde dit niet zo lang, Else en Joe waren al snel terug. En wat ook erg lekker was, Else had een hamburger voor me meegenomen. Helaas kon ik hier niet heel lang van genieten want toen de rest van de mensen thuis kwam en zij naar de kamers liepen, kwamen zij er achter dat er was ingebroeken. Alle deuren die zij op slot hadden gedaan stonden open en er hing een stok en een stuk ijzerdraad (gevormd tot vishengel) door het raam. In een tijd van 20-40 minuten dat er niemand was is er dus ingebroken.
Er bleek aardig wat weg te zijn. Een paar telefoons, geld, mp3 speler, zaklamp en een externe harde schijf. Helaas was een van deze telefoons en de externe harde schijf van mij. Vreemd genoeg hadden de ‘daders’ hun eigen telefoonoplader en een bos met sleutels in de kamer laten liggen. Dit betekende een hoop geregel. Er zijn een aantal van ons richting politie gegaan, die later op de middag ook meteen langs kwamen om te kijken. Zelf meteen even richting internet gelopen om mijn sim kaart te blokkeren. Wat een ellende…..
In de avond toch maar even uit eten gegaan, na alles goed op slot gedaan te hebben. heerlijk Nshima met kip gegeten. Eenmaal weer thuis lekker op bed gaan liggen om wat uit te rusten. Het plan was namelijk om nog naar East Point te gaan. ‘Helaas’ begon het tegen de tijd dat we zouden gaan hard te regen en zijn we uiteindelijk maar niet gegaan. Toen dus ook maar heerlijk verder gegaan met op bed liggen.
Zondag 13 januari
Deze morgen veel met school bezig geweest. Na de lunch met Suzanne richting busstation gelopen om een buskaartje te halen voor morgen. We gaan namelijk richting Katete om een dag met een Nederlandse arts mee te lopen die in het Saint Francis ziekenhuis werkt. We moeten de bus van 5 uur hebben. hiervoor dus al om half 4 opstaan omdat we een half uur voor vertrek aanwezig moeten zijn. via het postkantoor weer naar huis gelopen en de rest van de middag weinig gedaan. Na het eten nog even met een paar van de meiden het spel Ben ik…. Napoleon gedaan. erg leuk. Hierna lakker gaan slapen.
En nu verder
We zijn nu bijna aan het eind van onze tijd in Chipata. Nog maar 5 dagen. Zaterdag gaan we weg. Wat een vreemd idee om hier weg te moeten. Het voelt hier nu zo als thuis. Echt een heel vreemd idee dat de komende dagen alles wat gedaan word voor de laatste keer zal zijn…. Het voelt echter heel onrealistisch dat ik over een week niet meer in Chipata zal zijn, kan me hier nog niet echt wat bij voorstellen. Maar goed, ik ga in ieder geval nog volop genieten van deze dagen!
Liefs vanuit het warme Chipata,
Steven
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
